Yinemi Hastaneler!

Evet, yine hastaneler,

İnsan hayatının her döneminde gerek kendisi gerek anası babası eşi dostu evladı akrabası velhasıl yaşayan her canlının uğrak noktası desek yanılmayız.

Bende yıllardır hastanelerimiz ile alakalı birçok yazı kaleme almışımdır.

Genelde hastaneleri ve özellikle sağlık çalışanlarını eleştirmem, önerilerim olmuştur, ricalarımız taleplerimiz olmuştur, özellikle Hastane Kantinlerini sayısız kere eleştirmişimdir.

Lakin son zamanlarda sürekli kendi sağlık sorunlarım nedeni ile hastaneler artık evimiz gibi oldu.

Fıtratımızın gereği olmalı ki, hastane ortamlarında dahi sürekli gözlem yaparım.

Geçen haftalarda sürekli gözlerimdeki problemlerden dolayı, Sakarya Korucuk Eğitim ve araştırma hastanesini mesken edindim.

İki üç günde bir sürekli hastanedeyim.

Her biriniz o ortamı bilirsiniz, sıranızı alır, sıranız gelmeden yarım saat öncesinden gider ve sıranın size gelmesini beklersiniz.

Vatandaş kendi derdine düşmüş, sağlık çalışanları da onların tedavileri ile alakalı günlük rutin işlerini yapıyorlar,

Dedim ya, Gözlem yapıyorum,

Hiç kimseyi eleştirerek bu yazıya gölge düşürmek istemiyorum.

Fakat Bir kişi sürekli Rutin çalışmasının çok dışına çıkıyordu, ne kadar şaşırsam da, o gün öyle denk geldi diyerek üzerinde durmamıştım,

Fakat her gittiğimde aynı kişi rutinin çok dışında hareketler yapıyordu.

Yerinde duramıyor,

Göz polikliniklerindeki koridorun başındaki odadaki görevli sanki bütün polikliniğin sözcüsü, sorumlusu, sanki bütün vatandaşlardan o sorumlu, sanki herkese alaka göstermek sadece onun işiymiş gibi!!

Çocuğun gözleri sürekli etraftı kesiyor ‘’ acaba birisinin bize ihtiyacı olurmu ‘’ dercesine aranıyor..

Sanki kendine ekstra iş arıyor gibi.

Dedim ya, ben ilk gördüğümde o güne dair bir şey diye düşündüm ama defalarca gittim hep aynı olur mu bir insan!

Yahu dersin ki, orası özel bir hastane, oda hastanenin sahibi, sanki kendisinin ticari kazanç sağladığı her gelen o ticarethanenin müşterisi, oda müşteri kaybetmek istemeyen tüccar misali!!! Ama zerre avantası yok!!

Çocuğu izlerken yoruldum..

Artık vatandaşta ona alışmış, her gelen onu soruyor, her gelen ondan yardım istiyor, herkes kafasına takılan bir şeyi ona soruyor..

Offf de be adam!! Yahu bir kere sinirlen, ses tonunu yükselt, yeter yahu der diye de çok bekledim.

Hani derler ya! Sabır küpü!

Değerli dostlar sizde az sabredin, Şimdi sizde ne demek istediğimi anlayacaksınız.

Yıllardır, İŞTE BUDUR dediğim nadir konulardan birisidir.

Diğer arkadaşları eleştirmek için söylemiyorum yâda diğer sağlık personeli eksik yapıyor da demek istemiyorum, hatta kimsenin böyle bir zorunluluğu olmadığını da biliyorum.

Bahsettiğim kişi orada çalışan sağlık personlellerinden birisi,

Ben çocuğu orda izlerken yoruldum gerisini siz düşünün.

Oraya gelen hastalara karşı o kadar ilgili alakalı özverili, onları sabırla dinleyen onlara yol gösteren onları en iyi şekilde yönlendiren bir KAMU ÇALIŞANI ilk kez görüyorum desem yeridir.

Özellikle, yaşlılara karşı dahada farklı tutum sergiliyordu, öyleki, o hastaların yakınlarının ellerinden yaşlıları bizzat tekerlekli sandalyelerini alıp onları anacım teyzecim amcam diyerek doktoruna getirene kadar birn

evi terapi bile yapıyor desem yeridir,

Neden mi? O hastanın o ana kadar üzgün surat ifadeleri birden bire yerini tebessüme çevrildiğini görüyordum, dahası onu izlerken o koridordaki diğer hasta ve hasta yakınların dada bu tebessümü gördüm.

Dahası var!

Dedim ya, sadece hastalar değil hasta yakınları da dâhil herkesin dikkatini çekiyordu, birçok kişi birbirlerine onu soruyor, bu kim? Diyerek aralarında bu durumdan dolayı takdir ediyorlar onu konuşuyorlardı.

İşte o anda karar verdim,

Bu anları, bu kişiyi, bu kardeşimizi hepinize anlatmak istedim.

Bu arada sıra bize de gelmişti, adımızı okudu, kayıtlar sorular sonrası gözümüze damlamızı damlattı, abi şöyle oturun bekleyin dedi tekrar kendi iş maratonuna devam etti,

Biz bu arada muayenelerimizi olduk, çıkarken yanına gittim.

Gardaş, senin şurada vatandaşlar ile ilgini alakanı izlerken yoruldum, Sana çok teşekkür ediyorum ama yetmez, ben seni haber yapacağım, ama eğer iznin olursa bizzat ismini de yazıda belirtmek istiyorum dedim.

Olmaz Abi işimiz bu, yaptığımız zaten yapmamız gereken böyle şeylere gerek yok, bize Bir ALLAH RAZI OLSUN derseler dua ederseler bu bizim için kâfi dedi, teşekkür ettim oradan ayrıldım.

Dışarı çıktım, sonra tekrar geri döndüm, O istemese de yazacağım diyerek oradaki bir hemşire arkadaşa, onu göstererek, bu çocuğun adı nedir görevi ne dedim, neden sordunuz diyerek cevap vermek istemeyince ona, şuradaki hastalara göstermiş olduğu alakayı özverili çalışmasını haber yapmak istediğimi ifade ederek basın kartımı gösterdim,

Hemşire gülümseyerek, onu zaten hep haber yaptıklarını söyledi, meğer bu personel sadece bizim değil bir çok kişinin dikkatini çekmiş..

Adı Ali İhsan Odabaş, sağlık personeli olarak görev yapıyormuş.

Gönül istiyor ki, Kamu kurumlarımızda böyle arkadaşlarımız daha çok olsunlar,

Allah cc böyle arkadaşlarımızın sayısını arttırsın.

Bende başta böyle bir evlat yetiştirdikleri için Anasına Babasına teşekkür ediyorum ellerinden öpüyorum.

Bak Ali İhsan, Sağlık Personeli Nasıl Olmalı Kursu AÇACAĞIZ, Senide Hocası Yapacağız.

Seninde Talep Ettiğin gibi olsun, Allah Senden Razı Olsun. Varol iyiki varsın.

Selam ve Dua İle

Onuncu Köyden/Cihat Komut.

Gündemi yakından takip etmek için Sakarya’nın güncel haber sitesi NetGaste’yi takip etmeye devam edin